Naukowo-baśniowy atlas wszechświata… Czy to za sprawą farby drukarskiej, w przeważającej mierze występującej we wszelkich możliwych odcieniach granatu i niebieskości, czerni, srebra oraz złota, otworzona po raz pierwszy książka zapachniała księżycowo-gwiaździstym niebem? Czy też spowodowały to nieziemskie ilustracje? A może podczas otwarcia uwolniła się jej dusza?

Trzynaście opowiadań, pozornie z sobą niepowiązanych, tworzy powieściową całość. Tym, co je łączy jest postać Olive Kitteridge. Życie nie jest łatwe, ani dla kilkunastolatków, ani dla jedynaków, których matkami są nauczycielki, ani dla rodzeństwa, ani dla samotnych kobiet, ani dla wdów i wdowców, ani też dla młodych mężatek. Nikt nie ma łatwo. Nastolatki przechodzą trudny czas dojrzewania, małżeństwa wpadają w sidła flirtów i zdrad, a pod koniec życia na każdego czyha najgorsza z chorób, jaką jest samotność. Niezależnie od wieku, każdy znajdzie w tej powieści cząstkę siebie.

To nie jest kolejny z miliona poradników, jakie ogromną falą zalewają księgarnie, lecz opowieść o istocie macierzyństwa, potrzebie posiadania rodziny, o miłości do dzieci, o relacjach pomiędzy córką i matką. O konieczności zmierzenia się z własną przeszłością i o obsesyjnym pragnieniu zaznaczenia swojej obecności tu na ziemi, a także o próbach wpływu na przyszłość pozostawionej rodziny.